Günlük hayatın yoğunluğu içinde bir durak ararız çoğu zaman. Her şeyden uzaklaştığımız, sadece kendimizle kaldığımız, zamanın biraz daha yavaş aktığı bir an. İşte tam o noktada devreye girer hobiler. Görünüşte basit bir uğraş gibi dursa da, bir hobi edinmenin psikolojik dünyamızda açtığı kapılar tahmin ettiğimizden çok daha derindir.

Bir hobiyle meşgul olmak, insanın kendine verdiği değerin sessiz bir göstergesidir aslında. 'Sadece keyif almak için bir şey yapıyorum' diyebilmek, modern dünyanın üretkenlik baskısına karşı bir çeşit dirençtir. Ve tam da bu yüzden, hobi edinmek sadece boş zaman değerlendirmek değildir; zihinsel sağlığın aktif bir savunmasıdır.

Zihnimiz sürekli çözüm üretmek, karar vermek, plan yapmak ve baş etmek zorunda kalır. Bu süreçler enerji tüketir. Hobi ise zihne başka bir formda çalışması için alan açar. Bizi bir şey yapmaya zorlamaz; aksine, içten gelen bir istekle harekete geçirir. Bu da stres hormonlarının düşmesini, dopamin gibi “iyi hissettiren” kimyasalların artmasını sağlar. Bu yüzden insanlar resim çizerken ya da bir şeyler üretirken zamanın nasıl geçtiğini fark etmez. Çünkü o an akış deneyimi yaşanır; yani zihinsel olarak tam anlamıyla bir işe kaptırmak ve o anla bütünleşmek. Bu, insanın ruh sağlığı için adeta doğal bir meditasyondur.

Ayrıca hobiler, kişinin kimliğini tanımasına ve ifade etmesine de yardımcı olur. Bir insanın neyle ilgilendiği, neye zaman ayırdığı, onun dünyaya nasıl baktığıyla yakından ilişkilidir. Bu nedenle terapi süreçlerinde bile, bireyin hobi edinmesi ya da geçmişte sevdiği şeylere yeniden yönelmesi desteklenir. Çünkü bu, kişinin kendiyle yeniden temas kurmasını sağlar.

Yalnızlık duygusunu azaltması da hobilere ait önemli bir katkıdır. Ortak bir ilgi alanı, insanları bir araya getirir. Atölyeler, kurslar, topluluklar ya da sadece sosyal medya üzerinden kurulmuş küçük gruplar bile kişinin kendini bir yere ait hissetmesini sağlayabilir. İnsan zihni için aidiyet, en az güvenlik kadar önemlidir. Bir hobi bazen yalnızca bir uğraş değil, bir bağ kurma şeklidir.

Kendini ifade etme, rahatlama, aidiyet, anlam bulma. Bunların hepsi psikolojik iyi oluşun temel taşlarıdır. Ve tüm bunlar, bazen sadece bir enstrümanla uğraşmak, fotoğraf çekmek, puzzle yapmak ya da çamura şekil vermekle mümkün olabilir.

Günlük hayatın içinden bir kaçış değil; belki de ona yeniden dönebilmek için bir nefes gibidir hobiler. Ve bu nefes, insanı hayatta tutan o görünmeyen gücün ta kendisidir.

Expersito Yönetimi