Türkçe
Ebeveynin Kendi Duygusal Sağlığı: Önce Sen İyi Ol
Ebeveynlik, hayatın en güzel ama aynı zamanda en yoğun rollerinden biridir.
Bir yandan çocuğun ihtiyaçlarını karşılamaya çalışır, bir yandan kendi duygularınla baş etmeye çabalarsın.
Zaman zaman tükenmiş, sabırsız ya da suçlu hissettiğin anlar olur — ve bu çok normaldir.
Çünkü bir ebeveynin güçlü olması, hiç yorulmadığı anlamına gelmez; yorulduğunda fark edip kendine iyi bakabildiği anlamına gelir.
Ebeveynlikte “Kendini Unutmak” Hali
Birçok anne-baba, çocuğunu o kadar çok önemser ki, kendi duygusal ihtiyaçlarını ikinci plana atar.
“Yeter ki o mutlu olsun” cümlesi iyi niyetlidir ama uzun vadede tükenmişliğe dönüşebilir.
Çünkü kendi duygularını sürekli bastıran bir ebeveyn, bir süre sonra hem beden hem ruh olarak yorgun düşer.
Gerçek şu ki, çocuğun duygusal güvenliği, ebeveynin duygusal dengesine bağlıdır.
Bir çocuk, huzurlu bir ebeveynin yanında kendini daha güvende hisseder.
Bu yüzden bazen durup kendine sormak gerekir:
“Ben nasılım?”
“Bugün neye ihtiyacım var?”
Duygusal Sağlık Nedir?
Duygusal sağlık, duyguları bastırmak değil; onları tanıyıp yönetebilmektir.
Üzüntü, öfke, hayal kırıklığı gibi duygular “negatif” değil, insani duygulardır.
Önemli olan, bu duyguların seni yönetmesine izin vermemektir.
Kendini yorgun hissettiğinde bunu fark edip dinlenmek, öfkelendiğinde hemen tepki vermek yerine durup nefes almak, duygusal sağlığını korumanın en basit ama en etkili yollarıdır.
Duygusal Sağlığını Korumanın 5 Anahtarı
Kendine Zaman Ver
Her şey senin enerjinle akar.
Kendine ayırdığın 10 dakikalık sessizlik bile bir lüks değil, bir ihtiyaçtır.
Bu, kahve eşliğinde sessiz bir pencere anı da olabilir, kısa bir yürüyüş de.
Suçluluk Yerine Şefkat
Mükemmel ebeveyn yok.
Bazen bağırabilirsin, bazen sabrın tükenebilir.
Bu seni kötü ebeveyn yapmaz, sadece insan yapar.
Önemli olan, hatanın farkına varıp özür dileyebilmek ve kendine “Ben de öğreniyorum” diyebilmektir.
Destek Almaktan Çekinme
Bazen konuşmak iyileştirir.
Bir arkadaşla, bir danışmanla ya da bir destek grubuyla duygularını paylaşmak seni hafifletir.
Paylaşmak zayıflık değil, duygusal olgunluğun göstergesidir.
Duygularını Adlandır
“Sinirliyim” demek başka, “Kırıldım, çünkü duyulmadığımı hissettim” demek başka.
Duygulara isim koymak, zihni rahatlatır.
Kendi duygunu tanıyabilen ebeveyn, çocuğunun duygusunu da daha kolay anlayabilir.
Küçük Şeylerde Şükran Bul
Her günün içinde bir “iyi şey” aramak — bir gülümseme, bir sarılma, bir sessizlik anı…
Şükran duygusu, ruhu yumuşatır ve duygusal dayanıklılığı güçlendirir.
Unutma: Boş Bardaktan Su Dökülmez
Bir ebeveynin en kıymetli hediyesi, çocuğuna duygusal denge gösterebilmesidir.
Ama bu denge, önce kendi içinde başlar.
Kendine iyi baktığında, sadece sen değil; çocuğun, eşin, hatta evin enerjisi de değişir.
Yorgun hissettiğinde dur, nefes al, belki sadece bir “tamam” de.
Çünkü bazen en büyük güç, devam etmekte değil, kendine izin vermekte saklıdır.
Ebeveynlik bir yarış değil, bir yolculuktur.
Ve bu yolculukta en çok ihtiyacın olan şey; mükemmel olmak değil, kendinle barışık kalmak.
Kendine şefkat gösterdiğinde, çocuğuna da nasıl şefkat göstereceğini doğal olarak öğrenirsin.
Unutma — senin duygusal sağlığın, ailenin kalp ritmidir.
Özlem Ersül
ICF Yaşam İlişki Koçu